I kva grad opplever medarbeidarar leiing på ulike måtar alt etter om dei vert fjernleia eller nærleia? Kor god balanse er det mellom tillit og kontroll i leiing hos Statsforvaltaren i Vestland?

Abstract

Formålet med masteroppgåva har vore å setje søkelys på fjernleiing og nærleiing, og kva element av tillitsbasert leiing det er i det å leie medarbeidarar på ulike geografiske kontorstader. Problemstillinga er avgrensa til organisasjonen Statsforvaltaren i Vestland.

I masteroppgåva er det nytta kvantitativ metode for å måle erfaringar, haldingar mm. i eit så stort utval som mogleg hos Statsforvaltaren i Vestland.

Nærleiing og fjernleiing kan skildrast som ei leiingsform, og det er ikkje ein eigen leiingsteori. Nærleiing er når leiar og medarbeidar er lokalisert på same stad og jobbar saman frå same kontorlokale. Tilsvarande vil fjernleiing vere når leiar og medarbeidar ikkje er lokalisert på same stad og jobbar frå ulike kontorlokale.

Funna i litteratur og forsking om fjernleiing, nærleiing og tillitsbasert leiing, fortel oss at kommunikasjon, relasjonar, meistring, organisasjonskultur, tydlege rammer og forventningsavklaring er noko av det som er viktig for å skape indre motivasjon hos medarbeidarane.

Dei som er nærleia har hyppigare kontakt med leiaren sin enn dei som er fjernleia. Både dei som er nærleia og fjernleia opplever høg grad av autonomi. Dei som vert nærleia opplever meir tillit frå leiar når det gjeld kompetanse, innsats og tidsbruk, og dei som vert fjernleia opplever mindre hyppig oppfølging frå leiar, men opplever å ha meir autonomi og innflyting på avgjerder.